در این بخش از سایت ذکر و دعا و ختم و تعبیر خواب دعا شفا doashafa.com نذر نون و خرما برای خانم ام البنین چگونه است ؟ را قرار دادیم . نذر کردن یکی از روشهای طلب حاجت می باشد . نذر نان و خرما هم از روشهایی است که برای طلب حاجت و رسیدن به خواسته استفاده می وشد . در این میان نذر نان و خرما برای خانم ام البنین برای حاجت روایی بارها به تجربه رسیده است که به روش زیر انجام می شود . سایت دعاشفا …
روش و طریقه نذر نان و خرما,نذر نون و خرما برای حاجت,نذر نون و خرما برای ام البنین,نذر برای خانم ام البنین برای حاجت
نذر نون و خرما برای خانم ام البنین چگونه است ؟
نذر نان و خرما برای خانم ام البنین سلام الله علیها برای خونه دار شدن زود جواب میده.
و نذر سه کیلو نخود برای خانم ام البنین سلام الله علیها . خصوصا اگر کنار حرم امام رضا علیه السلام بین زوار آن حضرت پخش شود . ( این را از استادم آیه الله العظمی سید محمود مجتهد سیستانی به یادگار دارم )
سفره امالبنین
این سفره در میان مردم برخی از شهرها و آبادیهای ایران به «سفره مادر حضرت ابوالفضل» یا «سفره مادر حضرت عباس» نیز شهرت دارد. سفرهای به نام «بی بی سهشنبه » را نیز در جاهایی، مانند خراسان
به حضرت فاطمه امالبنین، و در جاهایی دیگر مانند شاهرود
به حضرت فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) نسبت دادهاند و به نام آن دو بیبی «سفره امالبنی» و «سفره حضرت فاطمه » نامیدهاند. در پندار عامه، بیبی سهشنبه زنی نیکوکار بوده که در روز سهشنبه زاده شده، و سهشنبه ازدواج کرده، و سهشنبه نیز مرده است.
شاید منسوب کردن سفرههای حضرت فاطمه زهرا و فاطمه امالبنین به بیبی سهشنبه، به این سبب بوده است که در گذشته سفرههای نذری این دو خاتون را در روز سهشنبه میانداختهاند. هنوز هم در بعضی از مناطق ایران، آش امالبنین را در روز سهشنبه میپزند و سفرهاش را هم در این روز میاندازند.
امالبنین، این مادر مقدس مثالی نیز در آیین اهدای نذری با حضور خود همچون یک میانجی نمادی میان آدمیزادگان و پروردگار عمل میکند و زمینه نزدیکی نذر دهندگان را با خداوند برای برآورده شدن حاجاتشان و رهایی آنان از تنگی و سختی معیشت، فراهم مینماید.
اسباب و خوراکیهای سفره امالبنین، سادهتر و کمتر از سفره حضرت ابوالفضل است. قرآن، شمع، آینه، جانماز، مهر، تسبیح و کتاب دعا از اسباب مخصوص سفره؛ کاچی، نان، پنیر، سبزی، ماست و آجیل مشکلگشا و خرما از خوراکیهای نذری سفره است. آش و حلوا و پلو و چند گونه خوراکی و میوه دیگر نیز از خوراکیهای دیگر سفره امالبنین است که برخی از آنها جنبه نذری، و برخی دیگر جنبه تشریفاتی دارد.
صاحبان نذر، بنابر نیتهایی که میکنند، سفرههای نذری خود را پیش یا پس از برآورده شدن حاجاتشان میاندازند و اهدا میکنند. خوراکیهای نذری را صاحب سفره، خود به تنهایی یا با مشارکت زنان حاجتمند و نذردار دیگر فراهم میکند. مشارکت مردم در انداختن سفره امالبنین به اینگونه است که هرکس هر نوع خوراکی را که نذر کرده است، تهیه میکند و به صاحب سفره میدهد که در سفرهاش بگذارد.
حلال بودن اسباب و خوراکیهای سفره و پولی که این اسباب و خوراکیها با آن فراهم میشود، همچنین پاکیزگی و مطهر بودن زنان شرکت کننده در پای سفره نذری از شرایط بنیادی در آیین سفرههای نذری است. برخی نیز برای فراهم کردن مواد خوراکیهای نذری سفره، دوشیزگان نابالغی را که فاطمه نامیده میشوند و در پندار عامه پاک و معصوم انگاشته میشوند، برمیگزینند.
آداب سفره اندازی
انداختن سفره امالبنین معمولاً زمان معین و مشخصی ندارد و آن را در هر روز از سال و در هر موقع از روز میتوان انداخت. در بعضی جاها، از جمله خراسان، این سفره را در روز سهشنبه میاندازند. سفره امالبنین را که یک سفره پارچهای سفید است، در میان اتاقی در خانه میگسترند و اسباب و خوراکیها را روی آن میچینند. از آداب سفره نماز و دعاست. نماز سفره، دو رکعت نماز حاجت است که آن را صاحب سفره و زنانی که حاجت و نیازی دارند، روی سجاده و در پای سفره میخوانند. زنان به هنگام نیت کردن، حضرت فاطمه امالبنین را به دستهای بریده فرزندش ابوالفضل قسم میدهند که حاجتشان را برآورده کند. در برخی از مناطق ایران، پیش از خواندن نماز امالبنین، دو رکعت نماز هم به نام حضرت ابوالفضل، باب الحوائج، میخوانند و حاجت خواهی میکنند. پس از پایان نماز، دعای توسل میخوانند.
آنگاه صد بار بهشمار دانههای تسبیح این اوراد را که مخصوص سفره ابوالفضل است، میخوانند:
ای ماه بنیهاشم، خورشید لقا عباس ••••• ای نور دل حیدر، شمع شهدا عباس
از رنج و غم و محنت، ما رو به تو آوردیم ••••• دست من محزون گیر، از بهر خدا عباس
دعا و اوراد سفره را معمولاً ملاّ یا روضهخوان زن که او را در خراسان «آتو»
و در تهران «خانم درسی» میگویند، میخواند و بانوان پای سفره پس از او تکرار میکنند. سرانجام، حاضران در مجلس خوردن خوراکیهای سفره را آغاز میکنند.
سفره امالبنین اختصاص به بانوان دارد و مردان نباید در مراسم سفرهاندازی شرکت کنند. خوردن بعضی از خوراکیهای نذری این سفره، مانند کاچی، حلوا، خرما و آش برای مردان و پسر بچهها ممنوع است.
خراسانیها خوردن آش امالبنین را برای مردان ناشایست میدانند و میگویند که اگر مردی از این آش بخورد، به زندان میافتد. زنان باردار را نیز از خوردن این آش بازمیدارند تا اگر طفل در شکم آنان پسر باشد، در بزرگی به زندان نیفتد.
آش و حلوای نذری
از نذریهای دیگری که به نام فاطمه امالبنین میدهند، آش و حلواست. این آش و حلوا در بیشتر جاها و در میان مردم به نام آش مادر ابوالفضل و حلوای امالبنین،و در خراسان به نام آش اُماج کماج معروف است.
فراهم کردن مواد آش و طرز پختن آن آداب خاصی دارد. معمولاً آرد آش، یا پول خرید آرد را زنان در شب سهشنبه با گدایی از ۷ خانه که در آن زنی به نام فاطمه باشد، بهدست میآورند. بُنشَن و مواد آش را هم از دکانهای سرگذر و محله میخرند. آرد را در سینی یا بشقابی میریزند و در همان شب سهشنبه همراه با شمع یا چراغی افروخته در اتاقی روی سفره نذری میگذارند و در اتاق را میبندند. سپیده دم روز سهشنبه در اتاق را میگشایند و آرد را که میپندارند امالبنین تبرک کرده، برمیدارند و خمیر میکنند و از آن اُماج (دانههایی گرد به شکل واندازه ماش) و یا رشته درست میکنند و در آش نذری میریزند. کسانی که حلوا یا کاچی نذر کردهاند، آرد را با آب و روغن و زعفران و شکر یا عسل میآمیزند و حلوا و کاچی میپزند. خراسانیها با مقداری از این آرد چند قرص نان هم به نام کماج روی ساج میپزند. آش و حلوای نذری را کاسه کاسه و بشقاب بشقاب میان خویشان و همسایگان پخش میکنند، یا در سفره نذری امالبنین که خود یا دیگران انداختهاند، میگذارند.
در خراسان آش اُماج کماج را با چند شمع روی سفره میچینند. وقتی همه زنان پای سفره نشستند، آتو روضه میخواند و ۷ آیه از آیههای سوره یس را که مخصوص سفره امالبنین است، قرائت میکند. زنان پس از خواندن هر آیه، یک صدا میگویند: السلام علیک یا امیرالمؤمنین. دختر نابالغی به نام فاطمه نیز که پای سفره و رو به قبله نشسته است، پس از هر آیه مقداری آش را با قاشقی که در دست دارد، از کاسهاش بر میدارد و در بشقابی میریزد و در آخر آش را در کاسه برمیگرداند. پس از پایان خواندن دعا و اوراد، آش را در بشقابهایی میریزند و میان زنان مجلس پخش میکنند.
پذيرش نذري
نذر دهندگان معتقدند که اگر نذرشان در پیشگاه حق پذیرفته گردد، حضرت امالبنین شب هنگام با حضور روحانی خود در پای سفره گسترده در اتاق در بسته، آرد مخصوص آش یا حلوا یا کاچی نذری آنها را تبرک میکند. نشانه حضور نمادین بی بی امالبنین، و تبرک آرد را اثری میپندارند که بر روی آرد افتاده است. این اثر را نقشی رمزی و نمادین از پنجه یا مهر یا تسبیح امالبنین میانگارند و آن را علامت قبول نذر و برآورده شدن حاجاتشان میپندارند.
نظیر چنین پنداشتی از قدیم در میان جامعه زرتشتی ایران نیز رواج داشته است. زرتشتیان معتقدند که نذر و حاجتشان هنگامی پذیرفته و برآورده میشود که دختر شاه پریان بیاید و از خوراکیهای سفره نذریشان بخورد. زرتشتیان سفرههای نذری خود را در سفرهخانههای خانهشان میاندازند و یک شب درِ سفرهخانه را میبندند تا دختر شاه پریان بر سر سفره بیاید. نشانه حضور دختر شاه پریان و پذیرش نذریشان از پدید آمدن علامتی روی تخم مرغی که در پنبه گذارده شده است و رویش آویشن پاشیدهاند، آشکار میگردد
برگرفته از دعا 786
**************************************
منبع : سایت دعا شفا سایت مرجع ذکر و دعا و آیات قرآنی